Ik kan weer 90 dagen blijven…

Zo, weer 4 stempels erbij in mijn paspoort en dus weer mogelijk om 90 dagen te blijven in Argentinie. Maar dat gaat ´m niet worden. Nog 1,5 week studeren, een presentatie over een Zuid-Amerikaans land (Wow, ik heb een keer geen Bolivia gekozen maar Uruguay, dit keer zal m´n presentatie dus wel geen 10 worden zoals de vorige...) een tekst over de vroege historie van Latijns-Amerika schrijven van 350 woorden en leren voor m´n schriftelijke en mondelinge tentamen van volgende week vrijdag. Maar eigenlijk wil ik dit weekend ook nog een dag naar de bergen en voor de laatste keer natuurlijk een asado met de familie. Ook gaan we nog empanadas maken bij Blanca. De tijd vliegt hier om, terwijl ik eigenlijk pas op de helft ben. Heel raar is dat...maar natuurlijk heb ik daarna nog 2,5 week Bolivia voor de boeg. Zal alleen naar Uyuni moeten, want Alvaro (Boliviaanse vriend) kan niet mee omdat hij lessen heeft die hij niet kan missen, maar goed, had eigenlijk niet anders verwacht en zie hem en Ligia (z´n zus) en hun ouders wel de laatste dagen van mijn reis als ik in La Paz ben. Maar goed, genoeg gezwetst over de toekomst. Voor jullie is het veel interessanter wat ik gedaan heb. En dat is inderdaad weer super; Uruguay!!
Donderdag ben ik na m´n tussenexamen (waar ik een 7 voor had) naar het vliegveld van Córdoba gegaan. Vanuit daar ben ik naar Buenos Aires gevlogen waar ik 5 uur moest wachten. Had de stad in kunnen gaan, maar moest nog een opdracht schrijven, dus heb wat rondgekeken rond het vliegveld en m´n opdracht geschreven. Het nationale vliegveld Aeroparque Jorge Newberry ligt midden in de stad aan de Rio de la Plata (het water tussen Uruguay en Argentinie, lijkt zee, maar is rivier). Je kunt lekker langs het water lopen en bijna de vliegtuigen aanraken als ze over je hoofd vliegen om te landen. Gevaarlijk, maar gaaf om te zien. Na die 5 uur weer het vliegtuig in om op te stijgen en meteen weer te landen in Montevideo! Daar stond Cecilia (een vriendin van me die ik ken via het forum van Manu Chao op internet en waar ik al 5 of 6 jaar mee mail en msn) me al op te wachten. Ik verbleef van donderdag tot maandag bij haar. Vrijdag hebben we wat door de stad gelopen en inkopen gedaan voor haar verjaardagsfeest ´s avonds. Montevideo is niet echt een hele mooie stad, maar wel een hele levendige. Eén wijk is wel heel mooi, met veel oude gebouwen, schijnt heel erg op Havana de hoofdstad van Cuba te lijken. De stad is heel westers, maar Uruguay verschilt niet heel erg van Argentinie. Het feest was heel gezellig met al haar vrienden en ook eindelijk Pancho, het zoontje van bijna 5 van haar zus ontmoet. We lagen om 5 uur in bed, dus zaterdag uitgeslapen. Daarna bij Margarita, de zus van Cecilia gaan eten en naar de Ramblas aan de Rio de la Plata. Gaaf, maar erg koud (2 graden ofzo) dus naar een winkelcentrum in een gebouw wat eerst een gevangenis was. De rest van de avond hebben we doorgebracht samen met vrienden, gezellig!! Zondag werd Cecilia echt 29 en zijn we naar haar ouders in Colonia gegaan. Dit is 2,5 uur met de bus. Colonia is een koloniale stad en er is een oud deel waar sinds de koloniale tijd zegmaar niets veranderd is, heel erg mooi!! De ouders van Cecilia zijn notarissen en wonen in een heel mooi oud huis (patiowoning) met veel glas in lood aan de plaza. Er waren jonge katjes geboren 2 dagen eerder, echt lief. We hebben noquis (gnocchi) gegeten, dit is een gebruik elke 29e vd maand, ook in Argentinie en taart voor de verjaardag. Veel geklets over Nederland. De moeder van Cecilia (en ook Cecilia zelf) wilden toen ze klein waren altijd Nederlandse zijn, want ze hadden een heel oud boek met verhaaltjes voor kinderen over Nederland. Hadden ze het over poffertjes enzo, haha, moest ik uit gaan leggen wat dat zijn in t Spaans. Ook nog met vader in de auto rondgereden door Colonia. Maandag was alweer mn laatste dag en toen zijn we nog wat het centrum van Montevideo ingegaan om cd´s te kopen! Helaas moest ik toen alweer terug naar Córdoba, jammer, want had het echt heel erg goed naar m´n zin in Uruguay. De vliegreis ging weer goed, maar de bus naar huis minder, want wist niet goed waar ik uit moest stappen om over te stappen en belandde op het nachtterrein van de bussen, maar gelukkig uiteindelijk toch thuis kunnen komen. Nu begint dus weer het ´gewone´ leven, was echt een vakantietje in Uruguay... Cecilia had voor Blanca geschreven dat mijn Spaans perfect is..examen is dus niet nodig. Blanca moest er om lachen, maar helaas gaat dat feest niet door. Nu weer snel aan de studie dus!!
Tot de volgende keer maar weer!
Chau!!