Lief lief heertje geef mooi weertje...

De hele dag door bidden we...Acht keer het onze vader en dan nog allerlei andere gebeden en gezangen, maar voor mooi weer...ho maar! Al 1,5 week regent het. Niet de hele dag door, maar elke keer als de zon schijnt en ik wil in mn bikini buiten gaan zitten, dan begint het weer...ben het wel beu onderhand, want alles is vies! En we hebben een kikkerplaag bij het braakstaande terrein van de buren...Ilse had er gisteren al een op haar kamer!
Maar ok...dat overleven we ook wel. Wat hebben we zoal nog beleefd...op stap geweest tot 6 uur...heel normaal hier en naar de dierentuin! Zo dat was me wat...we betaalden omgerekend 56 eurocent per persoon om binnen te komen, maar het was zo’n zooi. Het stonk vreselijk en de dieren zaten in rommelige kleine hokken die maar ergens neergestouwd waren... In een aquarium lag een half door een andere opgegeten piranha. Er was een gefrustreerde aap die de hele tijd de kleintjes in de kooi aanviel en onze mond viel helemaal wijdt open toen we een been van een dier tussen de tijgers zagen liggen...erger werd het nog toen we ontdekten dat de rest van het ezel-achtige dier(sorry pap!) bij de andere tijgers lag...
We waren er al voor gewaarschuwd, maar nu hebben we het met eigen ogen gezien, niet te geloven...
Ook ben ik nog gaan bowlen met mijn Surinaamse vriendinnen Biana, Sylvana en Chaveli. Chaveli en Biana hadden nog nooit gebowld en toch verloor ik...
Nou en dan stage... Gisteren viel zo tegen. De kinderen luisterden voor geen meter en mijn mentor ging er tijdens mijn les vandoor...als ik er 20 stil had, begonnen de volgende 20, afschuwelijk!
Vandaag wist ik dat ik de klas vanaf 10 uur alleen zou hebben. We zijn echter gister voor het eerst naar salsales geweest (leuk!) en ik had niet meer voor kunnen bereiden. Nou, je kunt het geloven of niet, maar het ging zo goed. De directrice zei na schooltijd tegen me, dat het haar verbaasde hoe stil ze waren. Maar ik had eerst uitgelegd dat ik niet meer wilde mopperen en het gezellig wilde maken en daarna heb ik meer beloond dan gestraft en dat zijn ze hier echt niet gewend...net als dat ze niet gewend zijn om persoonlijke aandacht te krijgen en dat krijgen ze van mij wel. Ze hebben zichtbaar genoten, heerlijk om te zien! Nu zie ik de rest van mn stage ook wel als een uitdaging. En dat zal t zeker worden, want 40 kinderen die prestatiegericht onderwijs gewend zijn en dan ook nog alleen klassikaal werken in de hand houden en ook nog iets bijbrengen zal niet meevallen!
Wanneer je met ze praat zal je ook altijd als antwoord: “Ja juffrouw” krijgen, maar ondertussen...
Morgen weer stage en ’s avonds salsa en verder zien we wel...
Deze week is het ook filmfestival in Paramaribo...bijzonder, want er is maar een bioscoop die eigenlijk nooit echt iets draait...Ga waarschijnlijk met Biana nog wel naar de film.
Jullie allemaal heel veel succes in het saaie, zonnige (nee toch he!) Nederland en tot snel!
Xxx
Lieke