Een week verder en zoveel gebeurd...

Hoi allemaal,
Na lange tijd weer een berichtje van mij…Jaja, ik ben alweer bijna twee weken hier. Een kwart zit er dus al bijna op. Soms ben ik daar blij mee, maar soms heb ik ook echt zoiets van: heerlijk, lekker weer, lieve mensen, relaxed, wat moet je dan in een land als Nederland?
Na mijn drie stagedagen van vorige week zijn we donderdag naar Galibi gegaan. Galibi ligt in het noordoosten van Suriname. We zijn eerst met de bus tot Albina gegaan en daarna met een boot door naar Galibi. Galibi bestaat uit twee Indianendorpen; Langamankondre en Christiaankondre. We hebben deze dorpen bekeken en Anne Ilse en ik hebben kennis gemaakt met een oude gare Indiaan die alleen Portugees, Frans en Taki Taki (indianentaal) sprak. Als afscheid gaf hij ons allemaal een kus op de mond…en wat denk je…ja precies, mij twee…was lief bedoeld, maar ik vond t maar een vieze vent. Zeker nadat ik ’s middags al door de kapitein van 48 (die ’s avonds helemaal dronken in zn hangmat lag) ten huwelijk was gevraagd. Hij zou me een ring geven…helaas heb ik die niet meer gekregen. ’s Nachts zijn we naar de zeeschildpadden gegaan. Dat zou ’s avonds zijn maar er moest iemand opgehaald wordt…echt vaag…komen ze om 12 uur snachts met 10 bedden en matrassen op zijn klein houten bootje afzetten. Nou ja, toen die eindelijk uitgeladen was konden wij om half 2 de boot op. Maar het was vloed en de rivier (die overgaat in de Atlantische Oceaan) was woest. We kregen het (kapotte) anker dan ook niet vastgeslagen maar uiteindelijk hebben we toch van die grote zeeschildpadden gezien! Was heel gaaf…helaas hebben we ze alleen geen eieren meer zien leggen. De volgende dag zijn we via Frans-Guyana weer terug gegaan. In Saint Laurent hebben we de gevangenis van Pappillon gezien. Frans-Guyana is zoveel netter in vergelijking met Suriname. Wat ook opviel waren de vele Renaults, Peugots, Citroens etc…die zie je hier echt niet…
Zaterdag was het Holi Paqua, het nieuwjaarsfeest van de Hindoestanen. Na wat zoeken hebben we dat mee kunnen vieren. In Flamboyante, een soort open hal, oftewel festivalterrein, waren heel veel Hindoestanen en wat anderen bij elkaar gekomen. Er is live-muziek en iedereen besmeurd elkaar met babypoeder met kleurstof erin, met verf en zelfs met motorolie, ook al is dat laatste verboden. Het was wel echt heel leuk. Iedereen wenst elkaar subb holi en smeert je dan onder. Maar sommige doen wel vervelend, dat zijn degene die ook motorolie smeren. We hadden echter ook die avond afgesproken om met Andre Vonsee, de broer van de man die ons huis heeft geregeld naar de paaswake van ztille zaterdag te gaan. Om 8 uur kwamen we thuis en om kwart voor 9 zaten we spik en span in de taxi. Ik snap niet hoe we het voor elkaar hebben gekregen want Ilse’s haar, Anne’s rug, en mijn voeten zijn nog steeds roze. Je snapt wel dat de kleren gewoon maar weggegooid moeten worden. De mis duurde 2,5 uur, ik was zo moe dat Ilse me op een gegeven moment aanstootte dat ik op moest staan…zat met mn ogen dicht…
Het was wel een hele mooit plechtige mis, waarin ook nog een hoop jongeren gedoopt werden.
Zondag met pasen zijn we naar Hindoestaanse mensen gegaan die ons met Holi Paqua uitgenodigd hadden. Ze hadden Roti en Bara (Hindoestaanse oliebol) gemaakt voor ons. Met de dochter van 24 zijn we nog naar een tempel aan zee geweest…erg mooi en kleurrijk. Zij is de oudste haar zusjes van 18 en 20 gaan binnenkort trouwen, ik zou er niet aan moeten denken zeg.
’S Avonds ben ik met Biana (de Surinaamse vriendin van een vriend van Richard) en haar vriendinnen wat gaan drinken. Dat was geweldig! Morgen op de bonnefooi naar Nieuw-Nickerie met twee andere studenten (Rob en Eugene) en Chris de broer van Rob...en zaterdag vijf dagen naar het binnenland…bosnegerdorpen en regenwoud bekijken! Dan is de vakantie alweer bijna om en begint het echte werk! Ik hoop dat met jullie alles goed is. Dit was wel een erg lang verhaal. De volgende keer vertel ik minder anders heb ik thuis niets meer te vertellen ;). Heel erg veel groetjes en tot over een weekje of 6,5.
xxx
Lieke